Wyżeł włoski szorstkowłosy

Veronica

Wyżeł włoski szorstkowłosy jest to jedna z ras psów należąca do grupy wyżłów, zaklasyfikowana do sekcji wyżłów kontynentalnych, w podsekcji psów w typie gryfona.

Nazwa szorstkowłosego wyżła włoskiego "Spinone" została stworzona przez hrabiego de Ferrabone Delor w roku 1887. Wcześniej funkcjonowały nazwy "bracco spinoso" oraz "bracco spinone". "Spinone" jest słowem pochodzącym z Lombardii i określa psa o szorstkim włosie.

Historia

Psy w typie gryfona o włosie szorstkim, twardym i umaszczeniu białym z żółtymi łatami, występowały w południowej części Tyrolu. Określano je jako "cane da ferma spinoso", a Hans Räber przytacza wypowiedź barona von Rauch, mówiącej o pochodzeniu przodków tych psów z rejonów Vicenza, dokąd przybyli wcześniej z Dalmacji[2]. Psy te były krzyżowane z wyżłami gładkowłosymi i posiadały naturalnie szczątkowy ogon. Zawsze występowały w umaszczeniu białym z żółtymi łatami, chodź przez myśliwych były preferowane osobniki białe. Hodowane były do udziału w polowaniach głównie na kaczki i słonki.

Wygląd ogólny

Włoski wyżeł szorstkowłosy ma ciało w formacie prostokątnym, o dobrze rozwiniętej muskulaturze.

Szata i umaszczenie

Według wzorca rasy "sierść jest sztywna, szorstka, ściśnięta i raczej położona, nie występuje podszerstek". Spotykane u tych wyżłów rodzaje umaszczenia to:

1. czysto białe
2. biało-brązowe
3. biało-pomarańczowe
4. białe nakrapiane (dereszowate) pomarańczowo lub kasztanowo

Użytkowość

Wyżeł włoski szorstkowłosy jest wszechstronnym psem myśliwskim. Jest wytrzymały w pracy, sprawdza się jako aporter, także na terenach bagnistych.