Ogar Polski

Black Spaniel

Ogar jako rasa wyhodowana w naszych warunkach klimatycznych jest do nich znakomicie przystosowana. Jest on psem bardzo odpornym i rzadko choruje. W przypadku pojawienia się łzawienia warto skontaktować się ze specjalistą. Usunięcie tej wady nie jest skomplikowanym zabiegiem wymaga jednak pewnej sprawności, dlatego warto powierzyć psa w ręce specjalisty, aby zapobiec ewentualnym powikłaniom. Zabieg korekty oczu przeprowadza się jednak dopiero ok. 9 miesiącu życia, gdyż do tego czasu może ona samoistnie ustąpić (wzrost czaszki powoduje naciągnięcie się skóry).
Psy tej rasy dożywają wieku 12-13 lat. Jest to pies bardzo masywny oraz silny, uszy ma nisko osadzone, dość długie, luźnie wiszące, u dołu lekko zaokrąglone. Waga: suki 20;26 kg, psy 25; 32 kg Wzrost: suki 55 ; 60 cm, psy 56 ; 65 cm. W latach 70. liczba ogarów polskich szybko wzrosła ; z 15 zarejestrowanych w 1967, do 101 zarejestrowanych w 1976. Na przełomie lat 70. i 80. wyodrębniono Gończego polskiego, który wcześniej znany był jako ogar Pawłusiewicza. Pięlęgnacja tej rasy jest bardzo prosta. Jego sierść składająca się z podszerstka i nieco dłuższego włosa okrywowego nie wymaga regularnych zabiegów, za to bardzo dobrze chroni psa przed różnymi warunkami atmosferycznymi. W okresie linienia warto jednak wyczesywać martwy włos. Większą uwagę należy jednak zwrócić na uszy, ponieważ jak w przypadku innych ras, u których są one wiszące, nie ma wystarczającej wentylacji kanału słuchowego, a co za tym idzie zwiększa się ryzyko wystąpienia stanów zapalnych.