Pudel średni

Veronica

Historia

Rasa pudli należy do grupy psów pochodzących od psa pierwotnego Canis familiaris intermedius. Był to pies średniej wielkości, o typowych „psich” cechach. Jego szczątki pochodzące z epoki brązu (ok. 1600 lat p.n.e.) odnaleziono w Szwajcarii, Austrii i Czechach W Europie pudle (ang. poodle, barbette) są znane od kilkuset lat. Ich nazwa pochodzi od starogermańskiego słowa "puddeln", co oznacza pluskać się w wodzie. Prawdopodobnie rasa pudli powstała w XV w, gdyż wtedy powstały jego pierwsze wizerunki w sztuce. Nie jest jasno sprecyzowane, który z trzech krajów - Francja, Niemcy czy Hiszpania, jest ojczyzną rasy.

Użytkowość

Pudle u początku swego istnienia były wyspecjalizowanymi psami myśliwskimi do polowań wodnych. Zbyt gęste włosy pudla podczas pływania nasiąkały wodą, przez co trudno było się psu poruszać. Wymyślono więc fryzurę w której włosy chroniły tylko najważniejsze części ciała (płuca, stawy, nerki, głowę oraz pozostawiono 'kitkę' na ogonie, aby pies był widoczny gdy nurkuje). Obecnie są to typowe psy do towarzystwa.

Cechy charakteru i ich usposobienia

Do najczęściej wymienianych cech charakterystycznych pudli można zaliczyć:

* inteligencję,
* czujność, ale nie agresywność,
* radosny sposób bycia,
* wierność,
* oddanie właścicielowi,
* otwartość.

Ponadto:

* posiadają niezwykłe zdolności uczenia się,
* źle reagują na długą nieobecności domowników,
* oddane właścicielowi,
* często podlegają nastrojom właściciela,
* podporządkowują się oczekiwaniom właściciela,
* nieustannie domagają się pieszczot i czułych słówek,
* mało szczekliwe,
* w stosunku do obcych zachowują się obojętnie,
* lubią spacery, lecz nie mają skłonności do uciekania,
* długie lata są pełne werwy i zawsze skore do zabawy,
* łatwo przystosowują się do nowych warunków,
* harmonijnie zbudowane, sprawiające wrażenie eleganckich i dumnych.

Szata i umaszczenie psa

Szata pudli jest gęsta, wełnista, kędzierzawa tworząca po rozczesaniu runo jednolite na całym ciele. Umaszczenie pudli powinno być jednolite, bez łat czy plam. Można wyróżnić pięć rodzajów umaszczenia pudli:

* biały,
* czarny,
* brązowy - czysty, dość ciemny, jednolity i ciepły odcień, który nie może przechodzić w kolor beżowy ani jaśniejsze kolory. Maść nie może również zbliżać się do czystej czerni, tzn. nie może być przesadnie ciemnobrązowa lub ciemno purpurowa,
* srebrny - nie może przechodzić w czerń lub biel,
* morelowy (apricot) musi być jednolity. Nie może być zbliżony do koloru beżowego lub kremowego, ani rudego, kasztanowego, brązowego lub ich odcieni.

Należy zwrócić szczególna uwagę na fakt, że włosy (nie sierść!) pudli nie wypadają, ani nie linieją. Należy je zatem co jakiś czas czesać i strzyc. W dodatku włos jest odporny na zabrudzenia i nie powoduje wydzielania się psiego zapachu.

Zdrowie i pielęgnacja

Cieszą się opinią psów zdrowych i odpornych na choroby oraz długo żyjących. Pudle wymagają szczególnej pielęgnacji. Podstawę stanowi czesanie, które powinno być wykonywane często, ale nie codziennie. Uzależnione jest od wielu czynników m.in. rodzaju szaty, długości włosa, wieku psa oraz pogody. Cała ta czynność jest czasochłonna, gdyż włosy należy rozczesywać bardzo dokładnie. Pielęgnacja psa nie musi być jednak czynnością męczącą. Aspektem, który często nadmieniany jest za pozytywny w tej gestii, jest fakt, iż czesanie psa może stać się dla właściciela chwila relaksu, bliskiego kontaktu z pupilem, co stanowi rodzaj dogoterapii. Oprócz czesania konieczna jest kąpiel psa, aby wyglądał efektownie i miała błyszczący włos. Po kąpieli pudle suszy się suszarką. Najlepiej jeśli posiada ona duży podmuch powietrza. Ogólną zasadą jest suszenie, mające na celu wyprostowanie włosa, bo tylko wyprostowany włos można w miarę równo przyciąć w trakcie późniejszego strzyżenia. Kędzierzawy włos pudla trzeba wyprostować co umożliwia suszenie pod suszarką w trakcie którego rozczesuje się włos na przemian szczotką lub grzebieniem. Włos dzieli się na pasma i od samej skóry kieruje strumień powietrza, niemalże wzdłuż włosa ku ich końcom tak, aby strumień suszarki go delikatnie rozwiewał, a nie kołtunił. Włos musi dokładnie wyschnąć ponieważ minimalna wilgoć skręci go z powrotem. Szczególna uwagę należy zwrócić na miejsca trudno dostępne tj. np. za uszami. Należy także dbać o oczy i uszy pudla. Oczy pudli podobnie jak pekińczyków często mogą ropieć i łzawic. Wtedy przemywamy je zwilżonym gazikiem. Nie zaleca się przemywania herbatą, gdyż to może doprowadzić do przebarwienia włosa. Uszy pudli wymagają częstej pielęgnacji, która polega na wyskubywaniu włosów (jest to bezbolesne dla psa, ale trzeba go do tego przyzwyczaić) oraz czyszczeniu uszów okrężnymi ruchami w celu usunięcia nadmiaru brązowej wydzieliny. Jeżeli pies choruje na zapalenie uszu, lekarz weterynarii zaleca stosowanie kropel, które wkraplamy do zewnętrznego przewodu słuchowego, a potem rozsmarowujemy przez chwilę podstawę ucha, aby rozprowadzić lek do środka. Istotną gestię w pielęgnacji stanowi także aspekt żywieniowy. Pudle chętnie spożywają dobrej jakości suchą karmę, która daje zadowalające efekty.

Popularność

Najpopularniejszymi miłośnikami i właścicielami pudli byli: Karol Wielki, Beethoven, Maria Callas czy Annelise Rothenberger. Możliwe, że to właśnie dzięki inteligencji i posłuszeństwu pudle są tak lubianą rasą. Za potwierdzenie tego faktu, może służyć zajęte miejsce pudli w rankingu psów pod kątem inteligencji użytkowej i posłuszeństwa, gdzie wśród 79 ras pudel jest na drugim miejscu po Border Collie. Bokser np. znalazł się w na miejscu 48, a Mastif na 72 miejscu.

Black Spaniel

Bardzo ładne psy, są takie eleganckie

Veronica

Tak, ogólnie pudle są bardzo ładne. To dobrze że długo żyją, dużo to psów tak długo żyje?